پایان مرخصیِ فینگیلی..

بعد از 17 روز مرخصی ، اصلاً حسِ رفتنِ به اداره نبود، الانم نیست:دی موقعی که دفتر محل کارم رو باز کردم تا خرتناق تو اتوماسیونم نامه بود و رو میزم پرونده !
هنوزم گیجِ کارم، تا غروب محل کار میمونم ولی به نظرم حجمی از هجوماتِ مکاتبات و پروندها کم نشده!
بعضی مواقع رفقا تو اینجور مراسمات بیشتر و بهتر از آشناها برات سنگ تموم میذارن، تبریکاتِ حضوری همکارام غافلگیرم کرد!
سه کارتون شیرینی‎تر اعلاء از شیرینی فروشی لاریسا-تهران که شاید خیلیا بشناسنش به همکارام دادم و چون معمولاً روسای ادارات نور چشم هستن و باید بهشون بیشتر رسیدگی کرد، 2کیلو کیک تات گرفتم همانا نوش جان فرمایند و گوشت شود بر تنشان :|
و شرمنده شما که بهتون دسترسی ندارم..

دسته: {مونولوگ}