در حاشیه + پینوشت..

ببخشید که باعث شدم به زحمت بیوفتید و برای شخص بنده پست بزنید . ممنونم واقعاً. اگر به اهمیت خودم زودتر پی می‎بردم شاید رئیس جمهور میشدم!
ببخشید که پست رو در وبلاگ شخصیتون و بین اون همه از دوستاتون نوشتید و خیلیا بهتون بی احترامی کردن و تو روز اول خودِ دوستانتون اینجوری به پستتون علاقه نشون دادن! (14 مخالف و 5 موافق با مضمون این پست) من شرمنده ام. خجالت زده ام که حتی دوستای خودتون هم باهاتون موافق نیستن و امتیاز مخالف رو دادند .
ببخشید که در مورد خط بالایی شاید حرصتون در بیاد و به دوستانتون بگید بیان به قولِ معروف لایک بدن به پستتون تا از این فضاحت نجات پیدا کنید.
ببخشید که آواتار من برگرفته از آواتار پیش فرض فیسبوکه و نمیدونستم طراحیِش از دوستان شماست و فیسبوک از روی اون کپی برداری کرده! من ممنون میشم همونطور که فیسبوک رو عفو فرمودید من رو هم عفو بفرمایید .
ببخشید که لوگوی نوارآدرس طرح و ایده شما و دوستانتون بوده و من هم خبط کردم و از این امکان استفاده کردم، در صورت امکان بنده رو هم در این مقوله عفو بفرمایید .
ببخشید که طرح و ایده فهرست مطالب من برگرفته تر از ایده شما و دوستانتون بوده و سرویس وبلاگ دهی مثل بلاگفا از ایده شما کپی برداری کرده . من به خدای احد و واحد قسم نمیدونستم بلاگفا از روی طرح شما کپی کرده، خواهشمندم من رو هم همونطور که بلاگفا رو عفو فرمودید ، عفو بفرمایید .
ببخشید که زحمتِ 6 ساعته من در مورد فهرست مطالب رو با لینک دادن به متونتون خودتون مقایسه میکنید . واقعاً مشخصه که شما روزها و بلکه سالها روی این طرح کار کردید و من اون رو (دزدیم)..
ببخشید که توی وبلاگ دوستانتون کامنت های بدون مدرک قرار میدید و وقتی متوجه پیگیری شکایت از مراجع قضایی میشید ، دستور پاک کردن اون رو میدید. البته نا گفته نمونه بنده حقیر از شکایت منصرف شدم و شما میتونید مجدداً دستور بدید کامنت ها به نمایش در بیاد .
ببخشید که در وبلاگ بنده هشتک صلح (#صلح) میفرستید و بعدش از طریق دوستانتون اقدام به پست های گوناگون در مورد بنده میکنید. من شرمنده ام. زحمت شده براتون . ضمناً مگه من با شما و امثال شما رفاقتی دارم که این رفاقت تیره شده باشه که پُش بندش پیام صلح به من میدید!!!!!!!
ببخشید که کامنتِ ناچیز و خصوصی منو اونم با این مضمون « :) » در سایر وبلاگها بهمراه آی پی بنده منتشر میکنید . ببخشید که آی پی من رند نیست .
ببخشید که من شعور و انسانیت دارم و اسمی از کسی نمی برم و آدرس وبلاگی رو منتشر نمیکنم . انشااله سری بعد بهمراه ساز و آواز منتشر میکنم .
ببخشید که به رنگ سبز علاقه دارم، به دکترای زیادی مراجعه کردم ولی این درد علاج نداره و همچنان رنگ سبز رو دوست دارم . قول میدم خودم رو سریعتر اصلاح کنم و رنگ قهوه ای ؛ رنگ خودتون رو دوست داشته باشم .
ببخشید که من متهمم به اینکه تاریخ پستای بلاگفامو تغییر دادم ولی یادم رفته بودم که بگم توی بلاگفا امکان تغییر تاریخ پست وجود داره ولی امکان تغییر تاریخ کامنت کاربران وجود نداره و شرمنده ام که اولین کامنتی که به وبلاگ من ارسال شد مربوط به سال 92 هست و شما اون زمان نهایت پیشرفتت بازی با کِرم تو گوشیِ 1100 بود.
ببخشید که احتمالا هدرِ قالبم شبیه هدرِ یکی از دوستان تو قبیله گوییس در آفریقا باشه، من قول میدم تابستون برم و ازش حلالیت بگیرم .
ببخشید که احتمالا اگر کامنتی ارسال کنید نتونم جواب بدم و در نهایت تایید نمیشه چون دست خطتون بَده و نمیتونم بخونم.
ببخشید که زحمت میوفتید برای من پست میزنید ولی من زیاد تو مباحثِ پربارتون شرکت نمیکنم چون از قدیم گفتن عاقلان دانند .
خلاصه خانوما، آقایون، کهن سالان، آهان داشت یادم میرفت، کودکان، کودکانِ عزیز، شما عزیز دل مایید و ممنونیم که مارو همیشه پست میکنید:)
من همچین اخلاقای مزخرفی ندارم که از این نمونه پست ها بزنم ولی نمیذارن، کم مونده اتاق فکر برگزار کنن برام:) خلاصه شرمنده ی همه ی دوستان..

پینوشت: این حقیر با مشترکِ مورد نظر به اصطلاح هشتکِ #صلح و #رفاقت رد و بدل کرده بودیم و یه جورایی همه چی تموم شده بود و هیچ قصدی به ادامه کش و مَکش ها دیگه وجود نداشت. هرچند من در این مورد این اولین پستیه که زدم در صورتی که من برای بار سوم بود که شاهد این ماجراها بصورت پست بودم ولی عکس العملی نشون ندادم تا اینکه بعد از این رد و بدل کردن پیام های خصوصی بین من و اوشون، دیگه انتظار همچین پستی که از نظر من و لااقل در خصوص خودم ارتباطی به اون شخص نمیدیدم رو نداشتم ، که شدن عامل فتنه در این بین و با این بچه بازیاشون باعث این ماجراها شد. به هر حال بنده حقیر به احترامِ «حرف»، نه شخص، به احترامِ حرفی که اخیراً زده شده خواهش میکنم دیگه در این خصوص کامنتی داده نشه، اگر هم کامنتی داده شد و تایید نکردم ، دال بر بی ادبی و جسارت من ندونید. از همین الان معذرت خواهی میکنم و اینم بگم که به عظمتش قسم خیلی خوشحالم که دیروز تونستم جلوی خودمو تو نوشتنِ پست بگیرم و آدرسی و یا اسمی از کسی نبردم. اهمیت نداره، به هیچ وجه، ولی در مقابل بی عقلیِ بعضیا برام ارزش داشت. مخلص همتونم هستم..:)

دسته: {مونولوگ}